مسیر یا مقصد؟

شما جزء کدوم دسته هستین؟؟؟

اونایی که ساعت 5 صبح راه می افتن تا 3 ساعته برسن شمال و صبحانه رو تو ویلاشون بخورن.

اونایی که همش می خوان به مقصد برسن به بهای از دست دادن زیباییهای مسیر.اونایی که بدو بدو میخوان دبیرستان و کنکور و رد کنن و وارد دانشگاه بشن .بعدش میخوان دوره لیسانس هرچه زودتر تموم بشه. بعدش هم هول هستن که فوق لیسانس هم زودی تموم بشه. بعدش پسر باشن نوبت سربازیه زن باشن نوبت شوهر بازی . و بعدش هم همیشه یه چیزی هست که بخوان اون هم زود تموم بشه تا به بعدی برسن.

یا اونایی که 8 صبح راه می افتن ،1 بار برای صبحونه وای میستن ،1 بار ساعت11 برای چایی ، 1 بار برای ناهار، 1 بار برای عصرونه. تازه اگه جور بشه، شاید یه شب هم تو همین مسیر 3 ساعته ، بمونن. چون از لحظه ای که سوار ماشینشون میشن (یا شاید از وقتی که تصمیم میگرن که برن سفر) سفرشون آغاز می شه و ازش لذت میبرن شاید به اندازه مقصد براشون شیرین نباشه ولی قطعا جذابیتهای خودشو داره که مقصد اونها رو نداره.

من که خودم، دومی رو دوست دارم و سعی می کنم تا اونجایی که میشه از مسیر هم لذت ببرم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: